Depresyon Sokağı

İyi bir şey olunca, birine güvenince, birini sevince hep kendimi olumsuzluklara hazırlıyorum. Hiçbir zaman tam anlamıyla mutluluğu yaşayamıyorum; en mutlu anımda bile içimde hep bir paranoya. Olsun, buna da şükür, beddua etmiyorum, fakat dilerim beni böyle şüpheci bir insana dönüştürenler bir gün bu hissi gülümserken depresyonu arka sokaklarında tadar.