Gönül Sesim

Bu eser, başıma gelen şeylerin en güzeli, tatlı mı tatlı, gayet coşkulu aşk tecrübemin, duygu dünyamın, his alemimin ve adeta Gönül Sesi’min elden geldiğince kalemle ifadesidir. Ama tamamı değil; bir nebzesi... aynısı değil; görüntüsü... tümüyle değil; bir yönlüsü... Zira aşk bir okyanus ki içmekle bitmez! Hatta o, kaynağını, aşıkların içmelerinden alır ki böylece içildikçe artar!.. Hep artar o; azalması yok! Can yakar o; üzülmesi yok! “Ben” yıkar o; bozulması yok! İşte böyle bir okyanustan herkes ancak kendi nasibi kadar alır; ki bu bile anlatılması güç bir miktardır. Zira duygular sonsuz; lafızlar duygusuz!.. Hayaller duraksız; kalemler hayalsiz!.. Gönüller sınırsız; kelimeler yetersiz...