"Ben kindenim, dinersem mahvolayım
Durulursam bataklıklarla ansınlar beni."
Anmadan Olmaz Düğün Çiçeklerini duygu haritamızı yeniden çizmeye aday bir yapıt. Şair Neslihan Altun, çeşitli dergilerde, fanzinlerde ve blogunda yirmi yıla yakın sürdürdüğü şiir geçmişini bu kitapla senteze kavuşturuyor. Karadeniz'den Ankara'ya, ilk gençlikten olgunluğa uzanan bir menzilde, bütün engebeleri ve düzlükleriyle günümüz yaşamının bir atlası. Tereddüt ile kararlılığın, soru işaretleri ile ünlemlerin, mantık ile karmaşanın, reddin ve kurtuluşun diyalogu. Ankara şiir geleneğine yaslanan bir diyalog bu. "Okumayı söken babaların, son arkadaşların, eşyadan heyecan kapanların" geçit yaptığı bir imge ve dil yürüyüşü.