Korkularını, zayıflıklarını kullananlarla yaşamak zorunda olanlar, arada kalanlar-dı en çok yara alanlar.
Geçmiş hiç olmasa, yaşananlar unutulsaydı keşke. Sevgisiz büyüyen çocuklar, değer verilmeyen, hor görülenler. En çokta büyüklerin yaralarına merhem olmaya çalışanlar rahat etseydi...