Ateşten Kafes

Zihnimdeki enerjiye gücümü odaklamak için kapadığım gözlerimi açtım. Ateşin gücüyle parlamasını emrettim. Bana yaşattıklarını sadece yanarak ödemesini değil, korkuyla önümde diz çökerek ödemesini istiyordum. Elini yavaşça çekti alnımdan.

Bir iki adım sendeleyerek benden uzaklaştı. Bedenimde artan ısıyı, çevremde kafes oluşturmasını emrederek sıcak bir rüzgara çevirdim. Hafifçe havalandığımda artık gördükleri aciz yabancı değildi. Gözleri ateş gibi parlayan, sıcak rüzgarlarla sarmalanmış saçları uçuşan, havada süzülerek seremonisini sürdüren muazzam ürkütücü yabancıydı karşılarındaki.