Zend-Avesta, ana öğretisine, yüce tanrısına, rahiplerine, sözde kurucusuna veya görünürdeki ibadet nesnesine göre, Parsilerin, yani Muhammed'in ikinci halefi Sasani hanedanını devirdiği sırada Pers diyarından Hindistan'a göç eden Mecusiler'in, o dönemin Pers İmparatorluğunda hâkim olan, Dualizm, Mazdeizm, Mecusilik, Zerdüştlük veya Ateşe tapınma olarak adlandırılan dinin geriye kalan az sayıda takipçisinin kutsal kitabıdır. Yenilgilerinin üzerinden bir asırdan daha kısa bir süre geçtikten sonra, fethedilen yerlerdeki halkların neredeyse tamamı, ya politika gereği zorla, ya da kendilerince daha basit bir inancın çekici gücüyle yeni yöneticilerinin inançlarını kabul ederken, atalarının inancına bağlı kalanların çoğu ise, tanrılarına özgürce ibadet ve dua edip ayinlerini yerine getirebilecekleri yeni bir yurt bulma amaç ve umuduyla ülkelerini terk etmişlerdir. Her şeyin sonunda buldukları o yeni yuva, Hindistan'ın batı kıyısındaki Guzerat yarımadasında, inançlarına saygı gösterip onlara hoşgörü ile yaklaşan Hindular arasındaydı. Günümüzde, İran'daki dindaşlarının safları günden güne azalırken, orada çoğalmaya ve inançlarını yaşamaya devam etmektedirler.