Ömer de öbür çocuklar gibiydi. Ömer de sokaklarda bağlarda, bahçelerde çığlık çığlığa koşan, sıçrayan, gülen, bağıran bütün çocuklar gibiydi. Bakır Efe onu kendi kafasına göre yetiştirecek, bir yol Emine'nin elinden kurtarsa dileğini yerine getirecekti. Ömer de babası gibi kasabanın gıptayla anılır ünlü bir efesi olacaktı. Bakır Efe, oğlunda bu özü görüyordu. Ömer, babasının oğluydu. Umulduğundan daha zorlu, daha yaman çıkacaktı çocuk. Bakır Efe'nin buna inancı vardı.