Bahaeddin Nakşbend

Eser beş bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde XII. asırda Hâcegân tarîkatının kuruluşu ve önde gelen şeyhleri, ikinci bölümde Bahâeddîn Nakşbend'in hayatı, düşünceleri ve tarîkatın XVII. asırda kurulan Müceddidiyye dönemine kadar olan târihi, üçüncü bölümde Anadolu'ya Nakşbendîliğin gelişi ve yayılışı, dördüncü bölümde Hâcegân ve Nakşbendiyye'de tasavvufî eğitim ve düşünce, beşinci bölümde ise bu tarîkat mensuplarının içtimâî ve siyâsî münâsebetleri ele alınmıştır. Konular işlenirken aslî kaynaklara mürâcaatla en doğru ve yeni bilgiler ortaya çıkarılmaya çalışılmış, önde gelen şahısların hayatı, eserleri ve tasavvufî görüşleri hakkında bilgi verilmiş, tarîkatın usûl ve âdâbının yanı sıra mistik ve sosyal yönleri de ele alınmıştır. Bu yönleriyle eser sâdece tasavvufa ilgi duyanlar için değil, aynı zamanda târih, kültür târihi, psikoloji, sosyoloji ve eğitim sahalarında araştırma yapanlara da önemli malzemeler sunmaktadır.