Ahmet Emin Atasoy, Deli dolu ve acı tatlı yaşanan hayatıyla barışık.sürekli yarışiçerisinde olduğu zamanla cesurca dans ediyor. Müziği ise dilin ölçülü uyaklı tertemiz sesi.Gerçeği görmezden gelmiyor,tam aksine çırılçıplak bir gerçeğin etrafında kollarını iki yanaaçıp dizlerini yere vura vura yiğit bir efe gibi zeybek oynuyor. Anlatmak istediğini sözsanatlarına boğmuyor, dizlerinin kapısı okuyucuyu içine alacak kadar aralık. Imge bataklığınabatırmadan tekin yollarda yürütüyor onu. Kavgası da şiiri gibi net. Kederli ama bir o kadar dacoşkulu bir coğrafyanın yürekli şairi, Türkçeye çiçek dikiyor..