Ey gül devrinden koparılan taze yara, çağlar aştım şehrinden Kandillerinden damıtılan ecel gömleğiyle düğümlendi dilim Toplandıkça dağıldığım şehrayin, kırk yamalı kalbimin kilidi Kırıntılarım kuşlarla cilveleşirken bir arpa boyu yol gidemediğim Çözülemeyen sırrın imece sarhoşluğunda tek celsedeyim, bambaşka