"Derler ki her şeyin sonunda daima yeni bir başlangıç bulurmuşuz. Ne kadar düşünürsem düşüneyim yaşamayı asla beklemeyeceğim olaylarla çevrelenmiş durumdayım. Öyle ki evden dışarı adımımı atmaya dahi çekiniyorum. Gerçi evimde bile güvende değilim artık, hiçbir yerde değilim. Hiçbirimiz değiliz. Zincirlerini koparamadığımız bir ızdırap hâline gelen karanlığın neler sakladığını kendi gözlerimle gördüm. Bütün bunların sorumlusu biz miyiz, yoksa onlar mı bilemiyorum. Tek bildiğim bir kere daha o uçsuz bucaksız karanlıkla, ayak bastığımız toprakların yolları kesişmiş durumda. Sonu olmayan dehşetin katlanılamaz kokusu yeniden rüzgârlarımızda sürükleniyor. İnsanlar ise rehberlik ve sabır için dua ediyorlar. Hâlbuki hızlı bir ölümün merhameti için dua etmeliler."