Acının Rengi
Kederli yüzleri yalar
Acı bir poyraz
Atar seni yalnızlığa
Soluk bir kış manzarası mıdır
Hüznün gülüşü
Hoyrat bir tipi vurur dağlara
Ben o dağlardan
Rüzgar hızıyla geçtim
Yürek soğutan sularından içtim
Kanamadım
Hiç kimsenin silemeyeceği
Acının rengine boyandım