Dini inanca bağlı bir insan, o inancın gereklerini yerine getirmekle yükümlüdür. O inancın yasasına göre yargılanır, bunun da mayası sevgi olmalıdır. Çünkü Tanrı sevgidir (1. Yuhanna 4:7-8) ve bütün insanlar Yaratıcı tarafından sevgi kaynağından yaratılmıştır. Çünkü bütün insanlar aynı Yaratıcı'nın ruhunu taşımaktadır. Bir insanda sevgi yoksa; imanı ne kadar güçlü olursa olsun, umudu boştur. İnsan Allah'a sevgiyle yöneldiği zaman, Allah'ın gücüne ve önderliğine vakıf olur. Bu sevgiyle Yaratıcı'nın bereketlerine erişebilme umudunu taşır. İman, ümit ve sevgi bizi Tanrı'ya kavuşturabilir. Bana göre, Tanrı'nın yarattığı insanın ıstıraplarını paylaşmayan bir kişinin Tanrı'dan bir şey istemeye hakkı olamaz.