Bir Küçük Kara Çalı “Leyla”

Çocukluğum… Ah sümüklü, ağlak suratlı küçük kıvırcık ben. Neyi dert edindin bu kadar? Çözemeyeceğin büyük insan sorunlarında neden boğuldun? Hep kaçtım sandığın o kirli yaşanmışlıklara nerede yakalandın? Her şey yine olacağına varmadı mı? Vardı elbet. Koşa koşa geçti zaman. Mücadele hiç bitmedi. Ama içimde bir yerlerde o düşler sıkışıp kaldı. Uyuyup onlara ulaşmak istiyorum ama eskisi gibi hissettirmiyor. Çocuk olmak sihre sahip olmakmış meğer. Uyuyarak ulaşılan mutluluk ülkesinin anahtarı da çocuk kalbimdeymiş demek ki...