Bir Mısra-ı Berceste Hevesiyle

Tek Karım

Yüce dağa sorulur mu boran kar
Başında olmazsa koynunda saklar
Dinsin istedikçe harlanıp yanar
Gözyaşımdır bana kalan tek karım

Hasret içimizde görünmez yara
Dağlar dayanmamış her yanı dere
Çağlayıp ağlaşır bak ırmaklara
Gönül pare pare daim dildarım

Her şelale yokuşundan çağıldar,
Hasretindendir bütün ah u zarım.
Ateş korlandıkça alev parıldar,
Sen olduğun için ben de varım.

Olsa da dilde yangın hane viran
Yar yoluna baş koyan etmez figan
İstemem dinmesin hiç çeşmi giryan
Yanmak da gönülde vuslattır yarim