Nice insanların emelleri katledildi. Bu sadece şehzadeler için geçerli bir durum değildir. Kah iftiraya kah kıskançlığa kah çekememezliğe kurban giden nice mazlumlar bu gök kubbenin altından geçip gittiler. Fakat gidenler evvel yol aldı; geride kalanlar da yetiştiler çok geçmeden gidenlere.
Kardeş katli kadim bir olaydır; bu Habil'den, Kabil'e süre gelen bir acıdır. Hemen hemen tüm medeniyetlerde gözükmektedir.
Osmanlı'ya gelince şehzade ayaklanmalarından dolayı çok can kaybı yaşandı. Üstelik devletin bekası da çoğu kez bu yüzden tehlikelere maruz kaldı. Bilindiği üzere hayat cennet değildi. İyi ve kötü birbirini tamamlayan büyük parçanın sadece görünen kısmıydı. Esasında insanlar kendilerini bilmek için geldiler hayata. Kimi iyi kimi kötü perdenin ötesinden izlediklerinde kendilerini, ya gurur duyarlar ya da utanırlar insanlığından, buradan bakınca ne mutlu iyilere...