"...Bektaş'ın mimari çabası, sonuçta çok radikal bir biçimde temel Modernist paradigmalara yönelik kesin bir vukufave katılıma dönüşür. Zaten, Yeni-Atatürkçülük'le Harbernas'ın tanımladığı biçimiyle Modern'in uzlaşmasından daha doğal hiçbir şey olmamalıydı; gerçekte, her ikisi de birer 'modernlik projesi' olduğuna göre, bunların birgün gelip Türk mimarlık düşüncesinde kesişmesi de aynı oranda kaçınılmazdı..."