Sade, duru, samimi, naif ve bir o kadar da yaşam sevincinin dolup taştığı dokunuşlar...
O en tekinsiz tarafının en çok sustuğu belki de en çok haykırdığı, sessizliğin çığlığıyla...
Yaşama en yakın duran sözcüklerdeki sarhoşluğun çılgınlığında...
Bakışların konuştuğu dilde mısraların arasından akan mavi mürekkebin boyadığı evren...