Çocukluk ve ilkgençliğimde; içimdeki dürtücü'yanlış' var mıydı ve beni bir yerlere sürüklediler mi bilemem.
Yaşlandıkça; hallerimi, durumlarımı, hayat duruşlarımı, içimdeki o 'yanlış' yönetti çoğu zaman: Farkındayım.
Işıksız, rüzgarlı ve çalkantılı zamanlarımda, omuzlarımdaki o iki melek olmasaydı...
' Yersiz yurtsuz bir oğlan çocuğu ; sabah esintisinin mavimsi yeşilimtırak rengine daldı, sokağa açılan kapıdan çıkarak çıplak ayaklarıyla...
Sabah esintisi ve ben , birlikte kucak kucağa , birbirimizi yüreklendirerek koştuk...' ( Çocukluk ve İlkgençlik Yolculuklarım )