Edebiyatı ve sanatı bir üretim faaliyeti olarak gören yaklaşımınöncülerinden olan Pierre Macherey bu çalışmasında ideolojininedebiyat alanında nasıl işlediğini göstermek üzere bir teorik çerçevekurarken Tolstoy'dan Borges'e, Jules Verne'den Balzac'a, Defoe'danRousseau'ya farklı yazarlar ve eserler ışığında edebi üretimintemel sorunsallarını tartışıyor. Edebiyat eserini kendi nesnesindenmahrum bir söz ve hezeyan olarak kavrayan öznelci/izlenimci görüşekarşı eserin dolayımlayarak temsil ettiği ideolojik içerik ve bu içeriğinsomutlandığı nesnel üretim mekanizmasını vurgulayan Macherey,Marksist teorinin edebiyat eleştirisinde ulaştığı en sofistike
modellerden birini ortaya koyuyor.
"18. yüzyıl ideolojisinin yetindiği kurmaca doğuş, ıskalanmış birdoğuştur: Kıyıya vurmuş enkazla birlikte, bütün toplum Robinson'atohum gibi verilmiştir. Çünkü toplum onun için bir özniteliktir, bir
'özellik'tir: Onun bu toplumu bütün olarak yeniden inşa etmesiimkansızdır."