Esmer tenli çocuklarım var
Gölgesiz bozkırlarda üşüyen
Sevgiyle yürüyen çorak topraklarda
Onlar bizim çocuklarımız
Sen bilemezsin
Emek ister sevgi bekler Bozkırın ayazında titrerken
O minik bedenleri
Sıcak bir yuva ılık aş ister Onlar bizim çocuklarımız Sen bilemezsin,
Üzüm karası ışıl ışıl gözleri
Dalar gider
Mor sümbüllü dağlara
Baba bekler, kardeş bekler
Ay ışığında geri dönüşleri
Onlar bizim çocuklarımız
Sen bilemezsin.
Göçmen kuşlar misali
Gezinir Kara Denizi, Ak Denizi
Giydiğin giysiyi,
Kızarttığın patatesi Taşır sofrana
Onlar bizim çocuklarımız
Sen bilemezsin.