Felatun Bey ile Rakım Efendi, Türk edebiyatının önemli yazarlarından Ahmet Mithat Efendi'nin 1875 yılında yayımlanan romanlarından biridir. Tanzimat Dönemi'nde yazılmış olup, dönemin toplumsal, kültürel ve siyasi sorunlarını mizahi bir üslupla ele alır. Roman, dönemindeki batılılaşma çabalarını ve bu çabaların yanlış bir biçimde uygulanmasını eleştirmektedir. Felatun Bey, Batı kültürünü sadece dış görünüşte benimsemiş, ancak gerçek anlamda bu kültürü anlayamamış bir karakterdir. Ahmet Mithat Efendi, Felatun Bey üzerinden toplumdaki yanlış batılılaşma eğilimlerini hicveder ve bu karakter aracılığıyla modernleşme çabalarındaki yüzeysellik ve samimiyetsizliği eleştirir. Diğer yandan, Rakım Efendi karakteri, eserin olumlu bir figürü olarak karşımıza çıkar. Rakım Efendi, erdemli, geleneklere bağlı ve toplumsal sorunları doğru bir şekilde gören bir karakter olarak tasvir edilir. Bu iki karakter arasındaki zıtlık, romantizmin etkisi altında şekillenmiş bir edebi özelliktir. Romanın eleştirilen bir yönü, yazarın zaman zaman olay akışını kesip bilgi vermesidir. Bu durum, romanın akıcılığını etkileyebilir ve modern okuyucular için bazı zorluklar yaratabilir. Ancak, eser, dönemin sosyal ve kültürel atmosferini yansıtarak Tanzimat Dönemi'nin önemli bir eseri olarak kabul edilir. "Felatun Bey ile Rakım Efendi," Türk edebiyatındaki batılılaşma temalı eserler arasında öne çıkan bir roman olup, günümüzde de okunan ve üzerine düşünülen bir klasik olarak değerini korumaktadır.