Figaro'nun Düğünü veya Çılgın Gün

Pierre Augustin Caron de Beaumarchais (1732-1799): Bir saatçinin oğlu olarak Paris’te dünyaya geldi. Saatçilik, öğretmenlik, tüccarlık, diplomatlık yaptı. Soyluluk unvanını satın aldıktan sonra İspanya’da yaşadı. Pek çok tiyatro oyunu yazdı. Eserleri yakıldı, yasaklandı ama halk, hatta eleştirdiği soylular tarafından bile alkışlandı. Tiyatro Yazarları Derneği’ni kurdu. Almanya’da Voltaire’in eserlerini bastı. Amerika’daki bağımsızlık mücadelesine silah ve gemi sağladı. Terör döneminde şüpheli addedildiği için Fransa’ya ancak ölümünden üç yıl önce dönebildi. Yazarın ününü borçlu olduğu üç büyük Figaro oyununun ilki Sevilla Berberi veya Nafile Tedbir’dir. Bunu Figaro’nun Düğünü veya Çılgın Gün ile Suçlu Anne veya Diğer Tartuffe izler. Figaro’nun Düğünü ilk kez 1784 yılında sahnelenmiştir. Oyun Kont Almaviva’nın açıkgöz uşağı Figaro’yla kontesin hizmetçisi Suzanne’ın evlenmesinin gülünç tesadüflerle gelişen öyküsüdür, bu arada halkın erdemine zıt düşen aristokrat ahlaksızlığı da eleştirir. Eser iki yıl sonra Lorenzo Da Ponte’nin librettosuyla Wolfgang Amadeus Mozart tarafından bestelenmiş, 1786’da Viyana’da sahneye konmuştur.