Yaklaşık yüzyıldır, özellikle ülkemizde İslam hukuku (fıkıh) ile ilgili olarak yaygınlaştıran algı, onun bütünüyle dini, doğmatik ve teokratik bir karakterde olduğu, değişmeye ve gelişmeye kapalı, dolasıyla çağdaş problemlere çözüm üretme kapasitesine sahip olmadığı yönündedir.