Tuğba KA, ilk şiir kitabı Güneşin Kökleri ile okuruna merhaba diyor: "dolunayda gezerken / ruhların kaçıştığı / bir yer yok / bedene hapsolmuş köleler / bir kahraman düşleyerek / üzgün, sessiz, kızgın… / şarkılar yok"
Kitaptan tadımlık bir alıntı:
ağda çırpınan balık gibi
yaşama umudu içimde
şarkılar boşuna söylenir
anlamsız,
kederli gecelerde
ağlamalar kime
kimdir düşlenen
bilinmez olur