Halvet Der Encümen

Seninle Doğrulur Doğrulturduk Saatlerimizi.Vakti Gelince Kizil Bir Hülya Halinde Şehrimizi,Şehrin Bize Ait Olmayan Çehresini, Giderek Bize AitOlduğunu Öğrendiğimiz Yer Yüzünün YüreğiniKana Boyardik . Bir Güneş Gibi Batarken Ne Solgun,Ne Sararmiş , Ne Soylu Sesimiz Olurdu. SeninleÇiğnediğimiz Bu Toprak, Şimdi Gözlerini KilcalSözlerden De Çekerek Öte Dünyaya Taşidi.Seninle İçitiğimiz Suyun Sesi Paslandi , Sindi Dört UnsurunHakikati , Sinik Bir Ses Kaldi Eylül SokağindaKuru Yapraklarda.