"(...) bütün bu söylediklerimin; sanatçının, -sağ'ın sol'un beklentilerine değil- kendi varolma sorunsalına kulak veren (sanatçı, kimsenin dalkavuğu değildir!), o sorunsalla yaratma dünyasında hesaplaşan, -o anlamda- içtenlikli ve özgür bir yaratıcı özne olduğunu; yaratmanın böylesi bir bireyselliğe dayanmak suretiyle toplumsallık hüviyeti kazanabileceğini ifade ettiğinin de farkındayım."