Fazlasıyla inciniriz. Zaman tek başına bizi yeterince hırpalarken iş arkadaşlarımızın etrafımıza kazdığı çukurlar, dostlarımızın ısrarla yanlarında taşıdıkları kazıklar, ailemizin bizi içine tıkmak istediği fanus, sevgililerimizin beklemediğimiz anlarda farklı yerlerden çıkıp sobelemeleri incinme ihtimalimizi yüksek tutuyor.
Hayatımın Fragmanı Olsaydı, kırılmış hayallere rağmen gülümsemeyi, söylenenleri dinlemeyi ama önemsememeyi, geçmişin bugünü değiştirmesine izin vermektense, geçmişi bugünün gözlüğüyle yeniden yorumlamak gerektiğini gösteriyor. Muziplikle. Biraz buruk ama umutlu. Yeni bir öneri. Bir nevi hayatı savunma biçimi.