Henüz Vakit Varken Gülüm

Henüz vakit varken, gülüm,Paris yanıp yıkılmadan,Henüz vakit varken, gülüm,Yüreğim dalındayken henüz,Ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biriVolter Rıhtımı’nda dayayıp seni duvara Öpmeliyim ağzından Sonra dönüp yüzümüzü Notrdam’aÇiçeğini seyretmeliyiz onun, Birden bana sarılmalısın, gülüm,Korkudan, hayretten, sevinçten Ve de sessiz sessiz ağlamalısın, Yıldızlar da çiselemeliİncecikten bir yağmurla karışarak.