Allah Teâlâ Hz. Âdem'i (as) cennette şekillendirdiği zaman dilediği kadar onu orada bıraktı. İblis ise onun etrafında dolaşıyor ve ona bakıp duruyordu. İçinin boş olduğunu gördüğü zaman ise güçsüz, zayıf bir mahlûk olduğunu/olacağını anladı. Müslim İnsanın içinin boş olması onun zayıflığına delildir. İşte İblis de insanlığın babası Hz. Âdem'in (as) yanındayken bu zayıf noktayı bulmuş, anlamış ve ona bu noktadan yaklaşmıştır. Ayrıca Hz. Âdem'in (as) çocuklarına ve zürriyetine yaklaştığı yer de bu zayıf noktadır. Şüphesiz ki insanoğlu herhangi bir tehlike veya sarsıntı hâlinde nefsine, arzusuna güç yetiremeyen zayıf bir varlıktır. Onun gücü, düşmanlarını kendisinden uzaklaştırmaya da yetmez. Güçlü olmanın, korunmanın tek yolu ise Allah Teâlâ'ya samimiyetle sığınma, ondan yardım isteme ve sadece ona güvenmedir.