Ayakkabımın içindeki cesetten mi ibaret sandın beni? Ruhum var eşsiz, benim, bana ait.
Hayat kavgasız gürültüsüz, acısız biter mi sandın?
Hayat bir orman, ağaçları kötülükten.
Yolum bir patika, yolları mutluluktan.
Seçimlerimizin bir ömür boyu mahkumu olmayacak kadar cesur olmalıyız. Hata yapabiliriz. Hatayla yaşamamalıyız. Bir köşe başında bırakıp yürümeliyiz arkamıza bakmadan. Rüzgâr mı savurur, dağıtır; biri alır çöpe mi atar? Aman ne olursa olsun, bilmeme gerek yok; yaşamaya bakmalıyım. Koşamasam da yürümeliyim en azından. Dinlenince bir sandalye, bir bardak çay... Kalkarken dost varsa ne ala, yoksa kendi elimden tutup kaldırmayı da bilirim. Düşerim yollara.