Kalbimin Otopsisi

Şair, olan, olmayan, olamayan şeylerin hesaplaşmasını sonuçlandırmak, hayatında bir yere oturtmak, belki de bazı sayfaları kapatmak istenciyle "şiir" denilen mahkemenin kapısını çalar. Bu mahkemede hakim kim, savcı kim, avukat kim, tanık kim, sanık kim?
Buradan çıkacak sonuç kimin lehine kimin aleyhine olacak?
Daha önce çerçevesini çizdiğim, birçok bağlamda tanımladığım "TÜRKİYE ŞİİR BEN" inde şair hemen-hemen tüm mahkemelerde "haklı" çıkar. "Olumsuzluk" hep "öteki" dir! Yazılan şiir kendini temize çekme aracına dönmüştür. Şiirin anayasası ayaklar altına alınmıştır.
Meral Aydın İpek 'in bu kitabında yer yer, "ben" le "öteki" arasında adil davranma istencini hissettiren şiirlere denk geldim. Belki de yanılıyorumdur ama bu kitap "TÜRKİYE ŞİİR BEN"inin sınırlarını ihlal eden bir kitap."