İnsan hayatı kaleme benzer. Hayatta yapıklarımız kalemin yazdıklarıdır. Yapığımız yanlışları bir daha yapmamak için silgi olmasını da bilmeliyiz. Kalem değerlidir. Hediye olarak verilir hatta hatıra olarak saklanır. Kalemle eser bırakılır ve kalemler hep yaşar.
İnsan sonsuzluk ağacından kesilen bir kalemdir; ruhu, o kalemin içindeki yazacak maddesi ve yaşadıkları, ömrü ise o kalemin yazdıklarıdır. Kalem ömür sayfamıza güzeli, doğruyu yazmalıdır. Kalemimiz her zaman kin ve nefretten arındırılmış, iman süzgecinden geçmiş, adil, topluma doğru mesaj veren, haktan hukuktan ayrılmayan düşünceleri, hikmeti yazmalıdır. Kalem doğru bilgiyi dağıtmalıdır. Kalemimizden dedikodu, beddua, iftira, fitne, ayrıştırıcı kelimeler dökülmemelidir. Dostluğumuza, kardeşliğimize, aile bağlarımıza zarar vermemelidir. Kalem sorumluluktur. Kalemi kullanan bu sorumluluğun hesabını vereceğini unutmamalıdır. Yazmak, sonsuzluğa mektup atmak gibidir. Eli kalem tutanlar doğruyu yazmalıdırlar. Doğru, insana mutluluğu ve huzuru getirir. Kalem dünyada ve ahirette kullanana şahitlik yapacaktır…