Cemal Şakar kara sözler yazıyor yaşanan hayat, yaşadığımız hayat, yaşattığımız hayat, yaşanmasına mani olmadığımız hayat hakkında. Acının, kederin, mutsuzluğun, çaresizliğin, elleri ile başını bir mengene misali sıkıştıran insanların hikayelerini anlatıyor. Onlara dışarıdan değil içeriden bakıyor. Kara gözlerle bakıyor. Karanlığa bakar gibi bakıyor. Yaralıyor.