Kır çiçeğim bakma bana çiçek çiçek
İncilerle süslenmiş gözyaşlarında
Yanağında pembe güller açtırdın
Küçük bir papatya takmışsın kulağına
Avuçlarımda kum taneleri gibi çiçeklerim.
Yalnız çocukluğumun başkahramanı
Menekşeler, papatyalar, gelincikler oyuncağım
Çiçekleri renkleri tek tek incelediğim
Bazen tacım bazen miski amberim
Çiçekler açtı dokunduğum yürekler.
Düştüğüm yerlerde dizlerim üzerinde
Kalkmadan yüzümü öpen çiçeklerim
Zamanın acımasızlığına inat direnenim
Susuzluk açlık işler mi bize kardelenim?
Yere damlayan kanımda kan çiçeklerim.