Kırık Kafesle Yürümemdir

"geride bırakmak istediğim şeyler var
aklımda kaldera gibi bekleyen
-yedi bir kangrendir mesela-
neşter!
bölüşelim alıp veremediklerimizi
kangreni al, yedi benim... düşeceğim
bitti.

sanki kıpırdayan, çarpan, yalpalayan bir şey içimde
cam parçalarından bir ahtapot… mutsuzluk!

yüzümden bir taş aldım ve kırdım yüzümü
içimdeki höyüğü kimseye göstermesin diye
buzdan ördüğüm ketene sarın
-arak yaptım bunu... zehirlendi gözlerimdeki höyük!"