Ben şimdi
orada, ötede
bir taşın üzerinde oturuyorum.
Ben, yine aynı ben;
Kıyısında durdurulamaz zamanın.
Ayağımı sallandırmışım
akıp giden zamana.
Ayak parmaklarımı
ıslatıyor zaman.
Benden öncekilerin bıraktıkları yapraklar ve çiçekler
yüzüyor zamanın akışında…