İnsan, var oldu.
Efendioldu, ama çoğunlukla daköleoldu.
Sınıf, bir bakıma kader de oldu. Halklar ilk günden itibarenbaskı,sömürüveadaletsizlikile kavgalı oldu. 1789'da ayaklandı,"özgürlük, eşitlik, kardeşlik!"dedi, kan döktü, can verdi, tiranları devirdi.Fransız Devrimiile ümitlenir gibi olmuştu kiSanayi Devrimi, eski düzeni yeniden kurdu; efendi yerinepatron, köle yerineişçigeldi.Karl Marxdiye biri çıktı.Kapitalizmbela, tarih dediğimizsınıf mücadelesidedi.Komünizmdiye bir hayal kurdu. Sınıf değil kardeşlik, sömürü değilyoldaşlıkolacaktı. Adeta birdünya cenneti. Böyle bir dünya mümkün, "zincirlerinizden kurtulun!" dedi. Ve ekledi: "Kurtulun ve son birdevrimdaha yapın!"
Rusya'daLenindiye biri çıktı, "evet, mümkün!" dedi. Önce Çar'ı devirdi, sonra her şeyi. Rusya'yı yaptıSovyetler Birliği.Olacaktıkomünistbir dünya cenneti.Ancak bu, hayal edilenden çok farklı bir komünizmdi. Dikiş tutmadı, tutsun diye yaratıldı bir terör makinesi.
AdıKGBidi…
Daha iyi bir dünya adınayaktı,yıktı,ezdigeçti. Ezdikçe büyüdü, büyüdükçe daha çok ezdi. Devrimlerle darbelerle dünyanın yarısını ele geçirdi; herkesiizledi, herkesidinledi; cennet idealinden yarattı birkorku devleti. Özgürlük adına özgürlükleri, insanlık adına insanları yok etti.
Bizzat kendisini besleyip büyütenleri bile…