Hz. Peygamber'in insan olması, ilk günden itibaren itirazlara dayanak teşkil etmiş, ne yazık ki günümüzde de bazılarının bu itirazı aynıyla devam ettirdikleri görülmektedir. "O da insan ben de insan" diyerek kendisini Hz. Peygambere eşitleme saflığına düşen böyle insanlara kulak asılmaması da elbette ki önemli bir husustur. O da insan, biz de insan ama bizi yaratan O'na bunlara uy demiyor da bize O'na uyun demektedir. Öncellikle bunun bilinmesi gereklidir. Yine düşünmek gerekir ki O'ndan başka bütün davranışları Allah tarafından övülen (Kalem, 4) Allah'ın hoşuna gitmeyecek davranışlardan korunan ve bütün insanlığa örnek olarak sunulan (Ahzap, 21) başka kimse var mıdır? Peygamberin insanlarla iletişim kuracağı, onları Allah'a çağıracağı ve onlara davranışlarıyla örnek olacağı için insan olması gerekli olduğu kadar, onlardan farklılık arz etmesi de son derece olağandır. İnsan, kendisi gibi olana niye uysun ki?