Bu çalışma, Kur'an'ın bütünlüğü olgusunu ele alıyor. Kur'an'ın kelime, terkib ve cümlelerinin birbirleriyle bağlantılarını inceliyor. Araştırmacıyı bütüncü yaklaşımdan uzaklaştıran psikolojik durumlara işaret ediyor. Kur'an'ı bütüncü yaklaşımla anlamanın önemini örneklerle vurguluyor. Önyargılı yaklaşımların sonuçlarını Kur'an bütünlüğü bağlamında irdeliyor. Kur'an tefsirinin Kur'an dışı araçlara zorunlu olarak ihtiyaç duyduğunu tekrarlıyor. Kur'an'ın metin bütünlüğünün onun olgusuyla ilişkisinin imkanları çerçevesinde aranabileceğinin altını çiziyor.