"Bir sonbahar sabahı
Defterine yaz
Aklından çıkarıp
Mürekkebe dök
Sonra da buruştur sayfaları
Eskit…
İzlerimi
Yüzdüğün sıcak denizlere dök
Sonra yeniden hatırla beni…"
Hayat bütün canlılığıyla sürüp giderken, yaşamdan bir parça sıyırılıp söz olmuş Gamze Tekin'in şiirleri. Şimdi her dize kendi yolculuğuna çıkıyor. Yol, sözü alıp bir diyardan diğerine, denizden okyanusa sürüyor. Bazen de bir banka oturtuyor… Biraz sonra aniden karşımıza çıkacak olan eskimiş, oyulmuş, cilası dökülmüş banka…