Mahzen

Benim savaşım kendimle, dünkü ben değilim. Yarın bambaşka biri olacağım. İnsan farkında olmadan değişen ve dönüşen bir varlık. Değişime açık olduğunda ve kendini eleştirebilecek kadar cesur olduğunda değişim kaçınılmaz… Çabam güzel hatırlanmak, iyi bir iz bırakabilmek, kırmadan incitmeden sevmek ve sevilmek. Benim fikrime aykırı fikirlere saygı duyabilmek, sevdiğim ve kıymet verdiğim insanları olduğu gibi kabul etmek… İnsan-ı Beşer değil de İnsan-ı Kâmil olabilmek. Şükür ki Allah var. Her dara düştüğümde kapısında teselli bulup, kendimi iyileştirdiğim… Küçükken Allah'tan korkmam gerektiği söylenirdi… "Hayır," derdim. "Ben Allah'tan korkmuyorum, onu seviyorum çünkü korktuğun bir şeyi sevemezsin... Kalpten bağlanmak öyle güçlü bir his ki… Hani bazen ne kadar sevilirsen sevil ne kadar seversen sev bir boşluk vardır ve anlam veremezsin. İşte o boşluk Allah'a olan uzaklığın boşluğu… Yaklaştıkça fark ediyor insan, Allah'a uzak her insan gurbette sayılır, kavuşturana şükürler olsun…
Bu kitapta insanın dönem içindeki değişimini ve dönüşümünü, olaylara karşı gösterdiği tutumu, duygusal yönlerini, yorulduğunda kendine bulduğu o çıkış kapısı sayesinde duygularını size aktarmayı başarabilmesini, hepiniz kendinizden bir parça bulacaksınız bu kitapta… Çünkü her ne kadar farklı yapılara sahip olsak da duygularımız, hissettiklerimiz o kadar bir ki…
İyi okumalar sizi seviyorum.