Ey Menan Cinleri, dikkat edin. Orman kesenlerin çocukları, bugün birbirini kesiyor. İnsanlarkahvede, okulda veya bir meydanda toplanıyor, yine insanlar gelip bunları öldürüyor. Artıkşeytana, cine hatta mikroba gerek kalmadı. Kurşun yiyen insanlar çam gibi yıkılıyor.Kaçanlar gizlenince geride ölüler, yaralılar kalıyor. Yine de 'insanca' yaşarlarmış... Benim debuna aklım ermiyor...
Usta yazar Hekimoğlu İsmailMenan Cinleri'nde insanın zaaflarına, ahlaki savrulmalarına veyitirilen değerlere dikkat çekiyor; ibret dolu öyküleriyle, hayata dair gerçekçi manzaralarsunuyor. Ölçüsüz hürriyeti, İslami hassasiyetlerden yoksun yaşamları ve dünyevi hırslarıeleştirirken tarihî bir misyon üstlenerek insanlığın kurtuluş reçetesine işaret ediyor.Buyurun yaşadığımız dünyanın hikâyelerine, buyurun insan masallarına…