Hani arabesk şarkılarda şuna benzer sözler duyarız: "Seninle bu hayat zor, sensizsen bu hayat hiçiçekilmez!" Gülün gülün, ama bazen İsevi olarak Rab'le yürümeyi aynı şekilde görmüyor muyuz? İman ettik, ama yaşam kolaylaşmadı, isteklerimiz pat diye yerine gelmiyor, hayal kırıklıkları oluyor, yorgunluk sanki yakamızı bırakmıyor! Hatta belki "demek bu kadarmış" diyebiliyoruz; sözle olmasa da yaşamımızla diyoruz.