Mutlu Bir İnsanlığa Doğru

Biz şu uzay denizinde yüzen hayat gemisine binmiş ebediyet yolcularıyız. Biz onun içinde çalışıyor ve onun içinde düşünüyoruz. Biz bu geminin içindeki bölümler konusunda mürettebatla -az veya çok- bazen anlaşıyor, bazen anlaşamıyoruz. Bazen de birbirimizle kavga ediyoruz. Fakat biz, bu geminin bizi nereye götürdüğünü ve hangi limanda demirleyeceğini hiç düşünmüyoruz. Onun güvertesine çıkıp da bizden çok uzaklardaki ufukları seyretmek, onu iten rüzgârın kaynağını ve hangi limana doğru gittiğini düşünmek hiç aklımıza gelmiyor. Bizim bu geminin içindeki sınırlı sahadan çıkıp onun en yüksek noktasından görünen ve sonsuzluğa uzanan ufuklarını seyretmemiz gerekmez mi?