Öyküler

İtalyan edebiyatının büyük ustası Italo Calvino'nun kristal bir piramit gibi işlediği dilinden bir öykü seçkisi. Calvino'nun daha önce Türkçede yayımlanmış dört kitabından: Karga Sona Kaldı, Marcovaldo ya da Kentte Mevsimler, Savaşa Giriş ve Zor Sevdalar'dan tematik bir bütünlük gözetilerek seçilen öykülerin yanı sıra bu kitapta yer alan üçü uzun, toplam on üç öykü de ilk kez Türk okuruyla buluşuyor. En tepede, bu yükseltilerin arasındaki bir girintiye gömülü bir köy uzanıyordu, birbiri üstüne binmiş evleri, taş döşeli, katır fışkılarının akabilmesi için ortası çukur yollarla, merdivenler ayrılıyordu, bütün bu evlerin eşiğinde, yaşlı ya da yaşlanmış bir sürü kadın vardı, alçak duvarların üstünde de hepsi beyaz gömlekler giymiş, yaşlı, genç erkekler yan yana oturuyorlardı, basamaklı sokakların orta yerinde ise çocuklar oynuyorlardı, daha büyük birkaç çocuk ise sokağa uzanmış, yanaklarını basamağa dayanıp uyuyakalmıştı, çünkü burası hem evin içinden daha serindi, hem koku daha azdı, her tarafı konmuş ya da uçmakta olansinek bulutları kaplamıştı, her duvarda, ocak bacalarının çevresindeki her gazete kağıdı parçasında sayılamayacak kadar sinek pisliği beneği vardı ve Usnelli'nin aklına sözcükler, sözcükler geliyordu peş peşe, iç içe geçiyordu,satırların arasında açıklık kalmıyordu, sonunda birbirlerinden ayırt edilemez oluyor, minicikbeyaz aralıkların bile gitgide yok olduğu bir kördüğüme dönüşüyordu ve yalnız karanlık kalıyordu, en koyu karanlık içine girilemeyen, bir çığlık gibi umutsuz.