Sonsuz seçeneğimizin olduğu sonsuz durumlar bütünüdür hayat. Hepimiz bir dişli çarklar sistemi olan bu dünyaya doğarız, ömrümüz boyunca bu sistemi devam ettiririz, en sonunda da yeni parçalarla değiştiriliriz. Bizi rahatsız eden, canımızı sıkan şeylere tahammül etmeyi öğreniriz ki bu sistem devam edebilsin, çarklar işlesin. Bu süreçte donuklaşan zihinlerimiz görmeyi unutur, sadece bakmakla yetinir. Hayat da sonsuz bir hızla akıp giderken yapmamız gerekenlerin ağırlığı ve iç huzursuzluğumuzun zihnimizdeki kelepçesi ruhumuzu esir eder. Boğuluruz…