Bu kitap, Alman idealizminin önemli ismi F. W. J. von Schelling'in sanat, doğa ve güzellik ilişkilerine eğildiği çalışmalarından yapılan bir seçkidir.
"Plastik Sanatlar Ve Doğa Arasındaki İlişki Üzerine" başlıklı ünlü konuşması, System des transzendentalen Idealismus başlıklı çalışmasından bir bölüm ve Jena Üniversitesi'nde verdiği derslerden biri, "Sanat Biliminin Akademik Çalışmalarla Olan İlişkisi Üzerine" alt-başlıklı "On Dördüncü Ders" biraraya
getirilmiştir.
Schelling'in sisteminde sanat, Mutlak'ın kendini dile getirişinin doruk noktası ya da tamamlandığı noktadır. Sanatın üretici sezgisi, felsefenin içe-yönelik sezgisinin dışa-yönelik eşdeğeridir: Nihai anlamda Güzellik ve Hakikat birdir.
"Sanat, tinin ve duyguların coşku dediğimiz o en canlı anında kendini gösterir."
"Yeni bir Raffaello asla gelmeyecektir; ama bir başkası, aynı bireysel üslupla sanatta en yüce noktaya ulaşacaktır."