Açelyaların büyüttüğü, Rima!
O kadar asil ve gururlusun ki
değmiyor bana bakışların.
Dicle'nin soğuk sularına
daldırdığın ayakların;
zârif bir ceylanı anımsatıyor.
Hep topladığın saçların
Bugün dağınık ve papatya kokuyor.
Gözlerinde deniz yeşili bir ışıltı!
Yüzünde bir narçiçeğinin utangaçlığı.
Ve bende ruhumun sana olan açlığı...