Bele, ye ku îqtîsad neke namzed e ku bikeve zelîl iye û namezet e ku ji aliye manewî ve bibe parsek û bikeve sefîliye. Vî zemanî ew pereye ku mirov pS dikeve îsrafan, bihaye wî pir giran e. Di bergîdana we de carinan heysiyet, namus, bi ruşwetî te standin/girtin. Carcaran di bergîdana vve de, muqeddesiyen dînî ten girtin, pey re pereyekî beyom te dayîn.Mîqyas û pîvandina şükre, kaînat e,îqtîsad e, riza ye, qîmpeanîn e,peqaîlbûn û memnûnî ye. Mîzanabeşukriye, hirs e, îsraf e, behurmetîye û ew e ku mirov nebeje ev helal eev heram e, hema çi were ber mirov,[mirov we] bixwe.